ความสุข ความทรงจำ

ความสุข ความทรงจำ / เบิร์ด ธงไชย


มาแล้วคะ.. หลังจากที่ยุ่งกับสิ่งต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นในชีวิตประจำวัน วันนี้พอมี
เวลา เลยเข้ามาทักทายกันนิดหน่อย และอัพบทความใหม่ด้วยคะ เพราะมี
ใครบางคนถามหา "ไม่เห็นมีบทความใหม่ ๆ ให้อ่านเลยครับ" อยากบอกว่า
ขอบคุณมากนะคะที่ยังติดตาม แม้ระยะหลังจะห่างเหินกันไปตามเส้นทาง
เดินของตัวเอง..

ความทรงจำ / แอม

 

 

จริง ๆ แล้วช่วงนี้.. พยายามปรับตัวสร้างสมดุลให้กับชีวิตของตัวเอง กราฟชีวิต

ของตัวเองขึ้นลงตลอด ก่อนหน้านี้ค่อนข้างคิดว่าตัวเองมีโอกาสดี  โชคดี อาจ
เพราะเรารู้สึกมีความสุขกับสิ่งที่เรามี .. และเป็นช่วงที่เราไม่มีภาระ ที่ทำให้เรา
ต้องหนักใจ เป็นช่วงที่เราเรียนรู้แบบฟรีสไตล์ ค่อนข้างจะมีความสุขกับชีวิต....


มาตอนนี้เป็นช่วงที่ทำงาน แล้วเป็นช่วงที่มีภาระ มีหน้าที่ต้องรับผิดชอบหนัก
ขึ้น บางทีก็เครียดนะ... เพราะเรารู้ไงว่า เขาคาดหวังว่าเราต้องทำได้ เราเลย
ต้องพยายามทำให้ได้ และเข้มงวดกับตัวเองมากขึ้น ตรงนี้มีความทุกข์ปนกับ
ความสุขไปด้วย แต่ความทุกข์นั้นก็อยู่ในระดับพอดี ความเหนื่อยตรงนี้มันอาจ
ช่วยทำให้ฉันเข้มแข็งและเติบโตขึ้น

 

Dionne Warwick -That's What Friends Are For 

 

 

เข้าเรื่องบทความกันดีกว่าค่ะ แต่จะลงเรื่องอะไรดีนะ !!

โดยส่วนตัวเป็นคนชอบดนตรีและเสียงเพลง เสียงเพลงคือความทรงจำที่ดีที่สุด

เวลาที่มีนักร้อง นักดนตรี ที่เราชื่นชอบสักคนจากไป (Whitney Houston) ความ

ทรงจำดี ๆ เกี่ยวกับนักร้องนักดนตรีคนนั้น ไม่เคยจางหาย คุยถึงนักร้องรุ่นเก่า ๆ

กันนะคะ... จอร์จ แฮร์ริสัน

 

 

The Beatles - Yesterday

 

 

ตอนที่จอร์จ แฮร์ริสัน มือกีต้าร์ชื่อดังแห่งวง บีเทิ่ลส์ จากไปด้วยโรคมะเร็ง

แฟนเพลงของเขาต่างเศร้าใจ ต่อการจากไปอย่างไม่มีวันกลับ ของศิลปิน

ที่เขารัก แฟนเพลงจำนวนมาก เดินทางไปร่วมไว้อาลัยต่อ จอร์จ แฮร์ริสัน

อย่างแน่นเมือง

 

ที่เมืองลิเวอร์พูล ประเทศอังกฤษ บ้านเกิดของจอร์จ กลุ่มนักเรียนจากโรง

เรียนประถมแห่งหนึ่ง ซึ่งจอร์จเป็นศิษย์เก่า ช่วยกันปลูกต้นโอ๊กเพื่อระลึก

แก่จอร์จ ต้นโอ๊กที่เด็ก ๆ เหล่านั้นปลูก อยู่ใกล้กับต้นไม้ ที่ครั้งหนึ่งเด็กนัก

เรียนโรงเรียนนี้เคยปลูก เพื่อรำลึกถึง จอห์น เลนนอน หนึ่งในสมาชิกสี่เต่า

ทองที่เสียชีวิตจากการถูกลอบยิง

 

ต้นไม้ของจอห์น เลนนอน และต้นโอ๊กของจอร์จ แฮร์ริสัน ถูกปลูกอยู่ใกล้

ๆ กันหลังจากที่ทั้งคู่ได้จากโลกนี้ไปแล้ว มันเป็นต้นไม้แห่งความทรงจำ

ที่วันหนึ่งจะต้องเติบโต แตกดอก ผลิใบ ไปพร้อม ๆ กับเรื่องราวชีวิตที่น่า

สนใจของคนทั้งสอง และมันยังเป็นต้นไม้แห่งความทรงจำของคนที่ได้

ร่วมมือกันปลูกขึ้นมา เพื่อรำลึกถึงคนที่เขารัก...

 

 

ของที่เธอไม่ได้รัก / อ๊อฟ ปองศักดิ์

 

 

จะว่าไปแล้ว.. ความทรงจำของคนเราถูกจัดเก็บไว้หลายรูปแบบ

บางคนเลือกที่จะบันทึกความทรงจำด้วยภาพถ่าย ภาพวาด ภาพ

เคลื่อนไหว บางคนก็เลือกที่จะบันทึก สิ่งที่พบเจอเป็นตัวหนังสือ

 

 

แต่ก็มีไม่น้อย.. เลือกที่จะไม่เก็บเรื่องราวใด ๆ ไว้ในความทรงจำ

เลย เราอาจจะเลือกจำแต่สิ่งดี ๆ ไว้ และเลือกที่จะลืมเรื่องร้าย ๆ

และเรื่องที่ใครบางคนทำให้เราเสียใจ.. ออกไปจากความทรงจำ

 

 

แต่การจะลบข้อมูลทั้งหมด ไม่ว่าจะดีหรือร้าย...ใช่ว่าจะสามารถ

ทำได้โดยง่าย บางทีอาจจะไม่มีทางทำได้เลยด้วยซ้ำ.

 

 

ขอบคุณเพื่อน ๆ ทุกคนที่แวะมาเยี่ยมชมคะ

 

 

...ดอกฝิ่น//..