วันพฤหัสบดีที่ 12 สิงหาคม พ.ศ. 2553

แอนนา คาเรนินา 3 ตอนจบ

แม้ว่าอเล็กซีผู้เป็นสามีจะมิได้ดำเนินการหย่าให้เสร็จสิ้น เขาก็เชื่อว่า
ตนได้แยกทางกับแอนนาแล้ว แอนนาหมดหนทางที่จะกลับไปอยู่บ้าน
เดิมของสามีเก่าอีกต่อไป อเล็กซีมุ่งทำงานด้านการเมืองและมีเกียรติ
อันไม่ด่างพร้อย เขาเสียชื่อบ้างกรณีถูกภรรยาไม่ซื่อสัตย์ ซึ่งทำความ
มัวหมองให้เกิดขึ้นอย่างช่วยไม่ได้ แต่กรณีชนชั้นสูงของรัสเซีย ยังคง
ต้อนรับชายหนุ่มอย่างเขาด้วยดี

ส่วนแอนนา คาเรนินากลับถูกสังคมประนามมาก จนไม่อาจสู้หน้า
ใครได้ เธอต้องแอบเข้ามาในเมืองบางคราว เพื่อพบเซอโยซาบุตร
ชายในระยะเวลาอันสั้น ด้วยเกรงว่าสามีเดิมจะมาพบเข้า หลังจาก
เยี่ยมลูกแต่ละครั้ง เธอก็กลับไปด้วยความโศรกเศร้าและขมขื่น เธอ
ได้อ้อนวอนขอให้ วรอนสกี อยู่ใกล้ ๆ คอยเอาใจพูดจาด้วยเธอจะได้
ไม่เหงา เพราะมาระยะหลัง วรอนสกีกลับห่างเหินเธอไปจนผิดสังเกตุ

และต่อมาเธอได้ทราบแน่ชัดว่า วรอนสกี ชู้รักของเธอกำลังติดพัน
กับผู้หญิงคนอื่นที่สาว และสวยกว่าเธอ แอนนาเริ่มหมดอาลัยใน
ชีวิตแม้แต่ลูกน้อยคนเล็กเธอก็ไม่อาจเอาใจใส่เท่าไรนัก

จนกระทั่งวันหนึ่ง แอนนาไม่อาจทนอยู่ในคฤหาสน์แต่คนเดียวได้
จึงออกเดินไปเรื่อย ๆ ไปยังสถานีรถไฟ ขณะที่กำลังเหม่อยืนดูคน
เดินผ่านไปมาบริเวณชานชาลาสถานีอยู่นั้น เธอก็ได้ยินเสียงรถไฟ
กำลังแล่นมา ทันใดเธอก็นึกไปถึงชายคนหนึ่ง เมื่อประมาณสองปี
ก่อนที่วิ่งให้รถไฟทับ ณ กรุงมอสโก เธอกับวรอนสกี ได้เห็นภาพ
ติดตามาในครั้งนั้น

ดังนั้นพอรถไฟแล่นมาถึง แอนนากระโจมเข้าไปในระหว่างรถไฟ
ร่างของเธอซึ่่งครั้งหนึ่งเคยสวยงาม ดุจดวงดาว ดวงเด่น จึงถูก
บดขยี้แหลกเหลวไม่มีชิ้นดี ด้วยประการฉะนี้

หลังจากแอนนา คาเรนินาสิ้นชีวิตไปแล้ว วรอนสกีชู้รักก็ตัดสินใจ
เข้ารับราชการในกองทัพบก เขากลายเป็นคนซึมเซา ทั้ง ๆ ที่ครั้งหนึ่ง
เป็นคนร่าเริงแจ่มใส บัดนี้เขากลายเป็นคนไม่แยแสกับชีวิต แม้ต่อ
ความตาย เขารู้สึกว่าชีวิตหมดความหมายเสียแล้ว เมื่อปราศจาก
แอนนาที่เขารู้สึกรักอย่างปักใจ เมื่อสายเสียแล้ว

ฝ่ายคอนสแตนติน เลวิน นักปรัชญาหนุ่ม ได้ขอแต่งงานกับกิตตี้
อีกครั้ง ครั้งนี้กิตตี้ไม่ปฎิเสธ ในไม่ช้าคนทั้งสองก็เข้าพิธีแต่งงานกัน
สมปรารถณา จากนั้นเลวินก็ใช้ชีวิตมุ่งทำงาน เพื่อความเจริญของ
ส่วนตัวและส่วนรวม เขาตระหนักว่าความมั่งคั่งมั่นคง ที่เขาต้องรับ
ผิดชอบนั้น ขึ้นอยู่กับการทำงาน การติดต่อกับชาวนา

ส่วนกิตตี้เองก็เป็นกำลังใจช่วยเหลือ แบ่งเบาภาระรับผิดชอบ
ของเขาอย่างเข้มแข็ง แม้ว่าจะมีปัญหาอีกมากมาย ที่เลวินไม่อาจ
แก้ไขให้คำตอบแก่ตัวเองได้จนเป็นที่พอใจ แต่กระนั้นเขาก็ดีใจ
กับความสวยงามของชีวิตในปัจจุบัน กับภาระอันหนักหน่วงและ
การพักผ่อนในยามว่าง ประกอบกับความทุกข์และความสุข
อันมีระคนปนเปอยู่ในโลกนี้

....เคาน์ ลีโอ ตอลสตอย//...
ขอบคุณ ช่อเชอรี่ ผู้แปล


1 ความคิดเห็น:

  1. สนุกมากเลยครับ
    เรื่องความรัก หลายแบบ แต่ละคนเลือกรักต่างกัน ผลที่ได้ ก็ต่างกัน
    มีทั้ง สมหวัง (ไม่แห้ว) มีทั้งผิดหวัง (แห้ว)
    นี่แหละ ชีวิตจริงครับ
    ขอบคุณเจ้าของบทความ ขอบคุณ ลีโอ (ที่ไม่ใช่เบียร์) ขอบคุณ "เขอรรี่"

    ตอบลบ