กอด..บำบัด

ในความมืดมิดฉันได้กลิ่นหอมของอากาศยามใกล้รุ่ง

ฟ้าเดือนกุมภาพันธ์... วันแรกของเดือนแห่งความรัก ใกล้ถึงวันวาเลนไทน์
คนที่มีความรักอยู่ในหัวใจ ก็มักจะยิ้มน้อยยิ้มใหญ่กันถ้วนหน้า แม้จะมีบาง
เสียงคัดค้านว่า.. ไม่ใช่เทศกาลของบ้านเรา แต่การจะทำให้วันหนึ่ง... เป็น
วันแห่งความสุข ก็ไม่เห็นเป็นไร จริงไหมคะ..

 

กอดกันให้ได้รู้ว่า โลกนี้ยังมีคนน่ารัก....

คนที่อยากทำอะไรอีกหลายอย่าง แต่ไม่ได้ทำ... เดินย่ำลงไป

ในผืนทราย เท้าจมหายไปกับความนุ่ม สัมผัสกับความเนียน...

ละเอียด จนถึงริมทะเล...

.

.

.

 

 

มหาวิทยาลัยนิวยอร์ก สหรัฐอเมริกา ค้นพบอานุภาพของการโอบกอด

และลูบไล้สัมผัสว่า..ช่วยบันดาลให้ระดับของฮีโมโกลบิน ซึ่งเป็นโปรตีน

ชนิดหนึ่ง ที่อยู่ในเม็ดเลือดแดง ของสัตว์ที่มีกระดูกสันหลัง ทำหน้าที่ลำ

เลียงออกซิเจน ไปให้แก่เซลล์ของเนื้อเยื่อในเลือด ของอีกคนหนึ่งเพิ่ม

พูนขึ้นได้ เป็นเหตุให้โลหิตอิ่มด้วยออกซิเจน

 

 

อานุภาพของการโอบกอด..จะช่วยให้อาการของโรคภัยไข้เจ็บต่าง ๆ ทุเลา

ลง เพราะการสัมผัสดังกล่าว ช่วยให้เลือดลมของมนุษย์เราไหลเวียนดีขึ้น

 

 

นักวิทยาศาสตร์มหาวิทยาลัยในฝรั่งเศส เคยศึกษาพบว่า อิทธิพลของ

การโอบกอด และจับต้องสัมผัส มีผลช่วยให้ผ่อนคลายความเครียดที่มี

อยู่สูงลดต่ำลง อีกทั้งยังช่วยบำรุงภูมิคุ้มโรคให้แข็งแรงขึ้น และยังช่วย

ป้องกันไม่ให้ความรู้สึกซึมเศร้าเข้ามามีบทบาทในชีวิต

 

 

โรงพยาบาลหลายแห่งในสหรัฐฯ เลือกทำการรักษาคนไข้ที่ป่วยด้วยโรค

เรื้อรังด้วยวิธี สัมผัสบำบัด โดยการใช้ฝ่ามือบีบนวดตัวคนไข้ นานประมาณ

ครึ่งชั่วโมง นั่นเป็นเพราะเขามีความมั่นใจว่า..การกระทำเช่นนั้นจะช่วยทำ

 ให้สุขภาพร่างกาย และจิตใจของคนไข้หายเป็นปกติได้ในเร็ววัน.

 

.

.

.

 

ถ้าคนเราใจเเข็งอย่างน้ำแข็ง โลกคงไร้แล้งความรักและน้ำตา

ลมเย็นจากท้องทะเลโบยใส่หน้า กอดฉันแน่นอีกนิด.....

 

....ดอกฝิ่น//..

 

 

 

 ขอบคุณ....  youtube.com

ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต

ขอบคุณเพื่อน ๆ ทุกคนที่แวะมาเยี่ยมชม